Obszarem działania sołectwa jest wieś Koce-Schaby, położona nad lewobrzeżnym dopływem Nurca – Siennicą.

Sołtys – Tadeusz Koc

Rada Sołecka – Radosław Koc
                              Tadeusz Kurek
                            

Radna – Agata Koc

Dzielnicowy – aspirant Grzegorz Kruszewski

Mieszkańcy (stan na 31.12.2018 r.) – 126

Warto wiedzieć

Punkt Skupu Mleka  –  Spółdzielnia Mleczarska MLEKOVITA
Naprawa sprzętu rolniczego i ciągników – M. Waszkiewicz.

Historia

Wieś została założona na początku XV wieku w czasach, gdy Podlasie znajdowało się we władaniu księcia Janusza I Mazowieckiego. Książę prowadził na tych terenach osadnictwo drobnego rycerstwa mazowieckiego. Pierwsza wzmianka o osiedleniu się tu szlachty pochodzi z roku 1464. (Archiwum Drohiczyńskie; Herbarz Kapicy-Milewskiego).

Wieś Koce obejmowała kilka zaścianków szlacheckich zamieszkiwanych przez rodzinę Koców herbu Dąbrowa. Do dzisiaj w Kocach mieszkają liczni Kocowie - potomkowie rycerstwa z czasów króla Władysława Jagiełły. W XVI wieku dobra Koce zostały podzielone pomiędzy liczne potomstwo. Wtedy też w zapisach pojawiają się, do dzisiaj używane, nazwy poszczególnych zaścianków: Koce-Basie, Koce Borowe, Koce-Schaby i Koce-Piskuły.

Koce Basie, Koce Basie Dołki, Koce Borowe, Koce Piskuły, Koce Schaby, okolice szlacheckie i wsi,  powiat bielski, gubernia grodzieńska, gmina Skórzec, w dawnej ziemi drohickiej, 34 do 47 wiorst od Bielska. Koce Basie mają 60 dziesięcin włościańskich, 178 dziesięcin drobnej szlachty; osada Koce Basie Dołki, własność Koców, 47dziesięcin; Koce Borowe 215 dziesięcin i Koce Piskuły 129 dziesięcin; folwark Koce Piskuły, własność Nilskich, 100 dziesięcin; wieś Koce Schaby 50 dziesięcin włościańskich i 123 drobnej szlachty. Gniazdo rodu Koców, którzy wedle tradycji są potomkami Jadźwingów. Wspomniani w dokumencie z r. 1464 (Kapica, Herbarz 224).
(Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, tom XV cz. II z roku 1902, s. 97)